Odpowiednie ocieplenie poddasza - jak to zrobić?

Ocieplenie poddasza oraz dachu cieszy się coraz to większą popularnością. Jest to ściśle związane z chęcią pomniejszenia kosztów, które w sezonie zimowym, na skutek ogrzewania budynku mogą osiągnąć gigantyczne rozmiary.

Eksperci informują, że nieocieplone poddasze może być jednoznaczne z traceniem do 25% energii, dlatego rodzi się pytanie – jakie materiały zastosować, aby ciepło pozostawało w pomieszczeniach?

Metody ocieplania

Wyróżnia się dwie podstawowe metody w ocieplaniu dachów, a mianowicie:

• międzykrokwiową
• ocieplanie nakrokwiowe.

Co ciekawe, jeszcze parę lat temu w Polsce stosowana była tylko metoda międzykrokwiowa, jednakże uległo to już zmianie. W obu metodach można wskazać zarówno wady, jak i zalety, a tylko ich dokładna charakterystyka pozwoli wykonać dobre wyboru.

Izolacje międzykrokwiowe

Izolacje międzykrokwiowe cały czas cieszą się większą popularnością. Warto jednak wiedzieć że po instalacji można zauważyć pojawianie się mostków termicznych (kliknij w link i poznaj szczegóły, w wielkim skrócie są to miejsca, przez które ucieka ciepło). Mostki takie mogą występować w ocieplaniu międzykrokiwiowym. 

Fachowcy zdają sobie z tego sprawę, dlatego starają się zapobiegać temu zjawisku i układają jeszcze jedną warstwę wełny bądź styropianu pod krokwiami. Mimo wszystko w tej metodzie można zauważyć pojawienie się wilgoci. A wilgoć jest jednoznaczna z traceniem właściwości o charakterze termicznym. Jest to metoda przystępna cenowo, skąd wynika jej ogromna popularność.

Izolacje nakrokwiowe

Izolacje nakrokwiowe bez dwóch zdań wyróżniają się lepszymi walorami estetycznymi. To jednak nie koniec zalet:

• Duża trwałość na nacisk
• Znakomita odporność przed różnymi środkami termicznymi (a w obecnych czasach są one powszechnie stosowane).
• Brak powstawania mostków termicznych (ponieważ ocieplenie rozłożone jest w równomierny sposób).

W metodzie tej nie korzysta się z wełny mineralnej. Do ocieplania służą odpowiednie płyty izolacyjne. Płyty te zostają nałożone na krokwie bądź deskowanie dachu.

Jaką metodę ocieplania poddasza wybrać?

Pierwsza z opisywanych izolacji jest bardziej przystępna cenowo. Jednak druga prezentuje przed sobą wiele zalet. Wybór zależy od naszych środków finansowych i konkretnego przypadku budowy.

Czym ocieplać poddasze?

Klasyczne ocieplanie poddasza jest jednoznaczne z wykorzystaniem wełny, która posiada pożądaną jakość i do jej produkcji używa się wełny mineralnej. Na półkach sklepów można znaleźć oprócz najbardziej znanej wełny mineralnej z włókna szklanego, także wełnę mineralną z włókna skalnego.

Ludzie w wielu przypadkach sięgają po znane im rozwiązania, nie zdając sobie sprawy z innych wariantów, wad oraz zalet z nimi związanych.

Materiały do ocieplenia

Wełna Mineralna 

Wełna mineralna charakteryzuje się niepalnością oraz znaczną lekkością, a oprócz tego jest wprost idealnym materiałem do izolacji ciepła. Co bardzo istotne przepuszcza parę wodną.

Wełna służy również jako izolacja akustyczna. Jest ona także materiałem elastycznym oraz plastycznym, dlatego idealnie wpasowuje się w wolne przestrzenie występujące między krokwiami.

Styropian 

Do ocieplenia poddasza oraz dachu można wykorzystać również styropian. Precyzując, chodzi o płyty styropianowe, dla których cechą charakterystyczną są podłużne nacięcia, odpowiadające za znaczną elastyczność.

Do ich produkcji korzysta się ze styropianu grafitowego, który sprawdza się idealnie jako izolacja termiczna. Klasyczny styropian służy do ocieplenia podkrokwiowego. W dzisiejszych czasach na rynku można spotkać także płyty stworzone z polistyrenu ekstrudowanego, które także posiadają szereg zalet (zwany także styrodurem).

Pianka Poliuretanowa

Oprócz wymienionych metod do ocieplania używa się pianki poliuretanowej. To metoda, która zostaje wykorzystana przede wszystkim w nowoczesnym budownictwie i nosi ona nazwę izolacji natryskowych.

Pianka ta ma swoje zastosowanie w izolacji dachu oraz fundamentów. Należy wspomnieć o bardzo szybkim tempie ocieplania, dlatego sięgają po nią wszystkie osoby, które goni czas.

Pianka PUR zostaje tworzona na budowie, dzięki zastosowaniu odpowiedniego agregatu. Warto zadawać sobie sprawę, że jest to metoda, która musi zostać nałożona przy pomocy specjalistów. Kiedy właścicielom domu zależy na ociepleniu dachu oraz poddasza samodzielnie, rekomenduje się styropian oraz wełnę mineralną.

Podsumowanie materiałów do ocieplania poddasza 

Wełna mineralna umożliwia bardzo dobrą izolację termiczną oraz akustyczną, dlatego cieszy się największą popularnością wśród wszystkich materiałów. Wełna odpowiada za zapełnienie każdej szczeliny oraz ciężko dostępnych miejsc, a oprócz tego jest niepalna.

Styropian nie jest wykorzystywany zbyt często, mimo iż charakteryzuje się znakomitymi właściwościami termoizolacyjnymi. Nie oferuje on jednak izolacji akustycznej, przez co w przestrzeni roznoszą się niepożądane drgania. Oprócz tego, styropian wykazuje niewielką sprężystość, co jest związane z możliwością pojawienia się niechcianych odkształceń.

Oba materiały nie poddają się z łatwością cięciu oraz szlifowaniu, a kiedy obrabia się wełnę dodatkowym minusem jest jej pylenie.

Pianka poliuretanowa to najbardziej polecana metoda. Zajmuje ona każdą szczelinę oraz nie umożliwia generowania mostków termicznych. Dzięki zastosowaniu pianki, dom posiada swoistą barierę dla wilgoci, czyli nie pojawią się niechciane grzyby oraz pleśń. Niestety, nie jest ona dostępna na każdą kieszeń.

Rodzaje Poddaszy

Powiedzieliśmy ci już nico na temat materiałów. Teraz, Stoi przed nami kolejna bardzo ważna kwestia. 

Poddasza podzielić możemy ze względu na sposób odprowadzania pary wodnej na zewnątrz. Są to poddasza typu nieszczelnego i szczelnego dla pary wodnej.

Połać dachowa typu nieszczelnego

Połać dachowa typu nieszczelnego dla pary wodnej występuje przy stosowaniu na krokwiach wiatroizolacji o wysokiej paroprzepuszczalności (>600–800 g/m²/dobę lub parametr SD < 0,03 m ).

Para wodna z suchych pomieszczeń przenika do szczeliny wentylacyjnej o grubości 2-3 cm między wiatroizolacją a pokryciem dachowym ułożonym na łatach i kontrłatach. Następnie przez otwory wywiewne w kalenicy do atmosfery. Ocieplenie powinno mieć grubość o 1-2 cm mniejszą niż wysokość krokwi, dzięki czemu zapobiegniemy wypychaniu wiatroizolacji w kierunku szczeliny wentylacyjnej.

Połać dachowa typu szczelnego

Połać dachowa typu szczelnego dla pary wodnej występuje przy stosowaniu na krokwiach pełnego deskowania z papą albo wiatroizolacji jako folii wstępnego krycia (FWK) o niskiej paroprzepuszczalności (<600 g/m²/dobę).

Niezbędna jest tutaj drożna szczelina wentylacyjna o grubości 3-6 cm między deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia a ociepleniem. Drożna szczelina wentylacyjna zapewni wentylację połaci i pomoże w odprowadzaniu nadmiaru wilgoci na zewnątrz.

Grubość ocieplenia powinna stanowić różnicę między wysokością krokwi, a grubością szczeliny wentylacyjnej.

Ocieplanie (jak najbardziej) Energooszczędne

Wybraliśmy już odpowiednie materiały oraz znamy specyfikację naszego pomieszczenia. Teraz musimy zadbać o kilka rzeczy odnośnie montażu. Nie chcemy w końcu żeby nasza praca (i pieniądze) poszła na marne. Prawda?

Skupmy się na przykładzie ocieplania wełną mineralną.

2 warstwy, 2 cele

W celu minimalizacji liniowych mostków termicznych poprzez krokwie oraz w celu zapewnienia szczelności izolacji należy stosować ocieplenie dwuwarstwowe. Grubość takiego ocieplenia wynosi min. 25-30 cm. Należy stosować dwie warstwy izolacji : między krokwiami i pod nimi.

Pierwsza warstwa

Pierwsza warstwa ocieplenia to np. wielkowymiarowe płyty z wełny mineralnej ( 10 -20cm), które układa się między drewnianymi elementami konstrukcji dachu. Z 6m odcinków docina się kawałki o 1,5-2cm szersze od odległości w świetle między krokwiami. Naddatek ten oraz sprężystość skalnej wełny pozwolą na wykorzystanie sił tarcia i utrzymywanie się tak dociętego ocieplenia między nimi.

Druga warstwa

Aby uzyskać energooszczędne poddasze należy ocieplić połacie poddasza nie tylko miedzy krokwiami. Dlatego stosujemy drugą warstwę ocieplenia, której grubość jest równa różnicy miedzy łączną grubością energooszczędnego ocieplenia, a grubością pierwszej warstwy izolacji.

Drugą warstwę układamy między spodem krokwi, a okładzinami poddasza np. boazerią lub płytami gipsowo-kartonowymi). Warstwa ocieplenia ułożona pod krokwiami doskonale eliminuje podłużne mostki termiczne, jakimi są krokwie, jętki i kleszcze drewnianej więźby dachowej.

Ponadto, obudowanie ich z trzech stron niepalną wełną skalną zabezpiecza je przed działaniem ognia. Dodatkowo, izolacje o odpowiedniej grubości dzięki swej masie pochłaniają hałas wywołany padającym na pokrycie dachu deszczem lub gradem.

Pułapki podczas ocieplania poddasza

Jak to często podczas budowy i remontów bywa, nie wszystko zawsze jest proste i jednakowe. Istnieją miejsca szczególnie podatne na powstawanie mostków termicznych.

Wydaje się że są to małe detale. Jednak koniec końców to one wpływają na na efektywność naszego ocieplenia. Nie lekceważmy ich!

Dobrej jakości akcesoria

 W celu zapewnienia odpowiedniej szczelności oraz ciągłości izolacji cieplnej, więźba musi być odpowiednio połączona ze ścianami zewnętrznymi. Aby dobrze połączyć te elementy można stosować różnego rodzaju akcesoria, takie jak:

• taśmy wentylująco-uszczelniające
• wywietrzniki kalenicowe
•  grzebienie okapowe
•  taśmy klejące
•  opaski paroprzepuszczalne i inne

Wszystkie akcesoria oraz połączenia muszą być trwałe i odporne na różne czynniki pogodowe. Należy również pamiętać o odpowiednim odprowadzeniu wilgoci w postaci pary wodnej lub wody.

Komin i połać

Jeżeli planujemy uszczelnianie przejścia komina, należy wówczas wykorzystać taki sam materiał, jakiego użyliśmy na warstwę wstępnego krycia. Najlepszym rozwiązaniem będzie wycięcie opasek paroprzepuszczalnych, podobnie jak podczas montażu okien dachowych, tak aby fragment, który doszczelnia przejście był w jednym kawałku. 

Jeżeli natomiast uszczelnienie musi być wykonane z kilku fragmentów membrany, należy je przymocować do warstwy wstępnego krycia dochodzącej do komina, rozpoczynając od najniżej położonych części. Części folii czy też membrany umieszczone w górnej części obwodu przejścia będą zachodziły od góry na fragmenty przyklejone niżej.

Komin – obróbki

 W tym wypadku występuje identyczna reguła jak podczas układania głównych elementów obróbki komina – najpierw dolna krawędź przejścia komina, następnie krawędzie boczne, a na końcu górna krawędź przejścia. Dzięki takiemu ułożeniu, woda opadowa będzie swobodnie spływać po kolejnych elementach obróbki w kierunku okapu, eliminując możliwość podciekania pod poszycie dachu.

Dach i ściany zewnętrzne – łączenie

 Połączenie dachu ze ścianami wymaga szczególnej staranności oraz zachowania ciągłości izolacji cieplnej pomiędzy termoizolacją dachu i ściany.

Cieplna izolacja dachu, która znajduje się między krokwiami powinna szczelnie przylegać od góry do murłaty. Ocieplenie układane na kolankowej ściance powinno sięgać murłaty i izolować ją od zewnątrz. Pozostałą przestrzeń między murłatą a warstwą ocieplenia na zewnętrznych ścianach należy wypełnić materiałem termoizolacyjnym.

Oparcie krokwi bezpośrednio na krawędzi ściany szczytowej powodować będzie powstanie mostka cieplnego. W celu jego eliminacji, elementy nośne konstrukcji dachu, powinny zostać wydłużone poza ścianę szczytową, tworząc okap szczytowy.

Wówczas skrajne krokwie więźby dachowej, dzięki temu, że wystają poza obrys szczytowej ściany, umożliwią połączenie izolacji ścian razem z izolacją dachu.

Okno dachowe – montaż

 Oprócz samego mechanicznego mocowania okna dachowego w połaci, należy pamiętać o prawidłowym ociepleniu oraz uszczelnieniu ościeżnicy okna i miejsca w którym będzie montowane.

W celu ułatwienia prawidłowego połączenia ościeżnicy okna z warstwą wstępnego krycia, producenci okien dodają do zestawów paroprzepuszczalne opaski, które nakłada się na zamontowane wcześniej okno i szczelnie łączy z membraną lub folią dachową.

Taką opaskę można również wykonać samemu, wycinając odpowiedni kształt z materiału, który zastosowano w dachu jako wstępne krycie.

Następnym krokiem jest wykonanie odpowiedniej izolacji cieplnej ościeżnicy okna dachowego, przy czym również istotne jest zachowanie ciągłości izolacji. Przestrzeń wokół ościeżnicy powinna być wypełniona materiałem izolacyjnym.